پناهیان : سینمای ما به جای پیوند دین و سینما، بیشتر به شهوت و غرائز...

دین و سینما دو مقوله ای هستند که به  هم گره خورده و نمی‌توان آنها را از یکدیگر جدا دانست.
حجت الاسلام پناهیان با اشاره به ضرورت پیوند دین و سینما گفت: متأسفانه سینمای ما به جای اینکه به برقراری ارتباط بین دین و سینما بپردازد بیشتر به مسئله شهوت و غرائز اهمیت داده و کمتر به مسائل دینی می‌پردازد.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد ...

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبر گزاری دانشجو»، حجت الاسلام پناهیان عصر امروز در نشست «نحوه به کار گیری سینما در تبلیغ اسلامی» که در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد، گفت: بعضی اوقات وقتی ما از آسیب های سینما صحبت می کنیم نتیجه آن این است که سینما بر می گردد به همانجایی که بوده و دین را از سینما جدا می‌کند.

وی افزود: دین و سینما دو مقوله ای هستند که به  هم گره خورده و نمی‌توان آنها را از یکدیگر جدا دانست.

این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: ‌برای اینکه بتوان آسیب‌های سینما را بررسی کرد باید نگاه ها به ماهیت سینما باشد و ببینیم که تناسب ماهیت سینما با دین و تبلیغ آن چقدر است تا بتوان به غیر از زبان خودتان و با زبان هنرِ مردم را به دین دعوت کنیم.

پناهیان اضافه کرد:‌ هنر اصلی در سینما این است که در صحنه عمل ایمان را نشان دهیم و با داستان و قصه زندگی آن را برای مخاطب تبلیغ کنیم.

وی در ادامه گفت: ایمان دیدنی نیست بلکه ایمان و معنویت در عمل می‌تواند مشخص شود بنابراین می توان در قصه معنویت را نشان داده و مردم را به دین دعوت کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه در سینما باید دین را تبلیغ کرد، گفت:‌ سینما محل کنش ها و واکنش ها و تبلیغ دین است؛ دین و سینما به هم چسبیده اند و نمی توان آن را از هم جدا کرد چرا که سینما ماهیتی است که به درد دین می‌خورد.

پناهیان با اشاره به اینکه برخی سینما را فقط سرگرمی عنوان می‌کنند، گفت:  کسانی که این لفظ را به سینما می‌دهند و آن را با این معنی بیان می‌کنند درک درستی از عناصر کلیدی سینما ندارند و آنها فقط سرگرم کردن مخاطب را مسئله اصلی در سینما می‌دانند.
 

وی اضافه کرد: این افراد همانگونه که سینما را برای سرگرمی می دانند وجه مشترک تصویر آن را به نقاشی همانند کرده و نگاه بهتری نسبت به این مسئله ندارند.

این استاد حوزه و دانشگاه یادآور شد: فراوانی استفاده از سینما در جهت باطل در کشور ما عین فراوانی استفاده از کلمات در جهت باطل است همانگونه که حرف باطل بیشتر از حرف حق در جامعه زده می شود استفاده از سینما نیز بیشتر در جامعه ما در جهت باطل است.

پناهیان در ادامه با اشاره به اینکه ماهیت سینما به کار دین می‌آید، گفت: اگر از ماهیت سینما برای دین استفاده شود می‌توان در لحظه عمل دین را لمس کرد و آن را به مخاطب منتقل کرد.

وی یاد‌آور شد: کسانی می توانند دین را در سینما تبلیغ کنند که آن را در برهه های مختلف تجربه کرده و این لحظه ها را بتوانند در قصه ها جا دهند.

این استاد حوزه و دانشگاه یکی دیگر از خصوصیات سینماگران را رسیدن به خودشناسی عنوان کرد و گفت: کسی که می خواهد شخصیت های مختلف را خلق کند باید شخصیت های مختلف را بشناسد و در حقیقت به خودشناسی برسد.

پناهیان یادآور شد: ‌سخن گفتن با مردم با زبان خودشان راحت ترین راه برای انتقال تجربیات به مردم است.

وی در پایان گفت: متأسفانه سینمای ما به جای اینکه به برقراری ارتباط بین دین و سینما بپردازد بیشتر به مسئله شهوت و غرائز اهمیت داده و کمتر به مسائل دینی می‌پردازد.